Ο μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης
Απόγονος αγωνιστών της Eπανάστασης του 1821, ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις αρχές του 1872 από τον Θανάση και την Καλομοίρα Λούη, ζεύγος αγροτών, στο Μαρούσι Αττικής.
Ο πατέρας του Λούη, προκειμένου να κερδίζει κάποια χρήματα παραπάνω, πουλούσε και χωνευτικό μαρουσιώτικο νερό στα σπίτια των γύρω περιοχών και της πρωτεύουσας (νερουλάς). Σιγά σιγά ο μικρός Σπύρος ακολουθούσε τον πατέρα του στη δουλειά και ερχόταν σε γνωριμία με αρκετούς από τους πελάτες. Επίσης, εργαζόταν κάποιες ώρες και ως αγωγιάτης.
Στον στρατό ο Σπύρος επιλέχθηκε να υπηρετήσει σε τάγμα ευζώνων. Το πλησιέστερο σημείο από όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει τσιγάρα ήταν τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το στρατόπεδο. Την απόσταση αυτή κάλυπτε ο Σπύρος σε ένα δεκάλεπτο αφήνοντας πάντα άφωνους τους ανωτέρους του.
Ο πατέρας του Λούη, προκειμένου να κερδίζει κάποια χρήματα παραπάνω, πουλούσε και χωνευτικό μαρουσιώτικο νερό στα σπίτια των γύρω περιοχών και της πρωτεύουσας (νερουλάς). Σιγά σιγά ο μικρός Σπύρος ακολουθούσε τον πατέρα του στη δουλειά και ερχόταν σε γνωριμία με αρκετούς από τους πελάτες. Επίσης, εργαζόταν κάποιες ώρες και ως αγωγιάτης.
Στον στρατό ο Σπύρος επιλέχθηκε να υπηρετήσει σε τάγμα ευζώνων. Το πλησιέστερο σημείο από όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει τσιγάρα ήταν τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το στρατόπεδο. Την απόσταση αυτή κάλυπτε ο Σπύρος σε ένα δεκάλεπτο αφήνοντας πάντα άφωνους τους ανωτέρους του.
Με το πέρας του στρατιωτικού του, ο Σπύρος Λούης γύρισε στη γνωστή εργασία του. Ήδη είχαν αρχίσει οι προετοιμασίες για την υποδοχή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο ίδιος σκεφτόταν σοβαρά να λάβει μέρος στους δρόμους αντοχής και το συζήταγε ανοιχτά στο καφενείο της περιοχής του. Ο συντοπίτης του, Κώστας Πιέτρης, καθηγητής της γυμναστικής, έσπευσε να τον παροτρύνει. Ο Σπύρος κατέβηκε στην πρωτεύουσα να δηλώσει συμμετοχή στον προκριματικό του Μαραθώνιου και ειδοποιήθηκε να βρίσκεται από την παραμονή στον Μαραθώνα, δηλαδή στις 24 Μαρτίου του 1896.
Οι δρομείς συγκεντρώθηκαν πρωί πρωί στον τύμβο του Μαραθώνα για την εκκίνηση. Αφέτης ήταν ο γνωστός στον Λούη ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος. Ο αγώνας ήταν σκληρός και συμμετείχαν και οι ξένοι δρομείς που στόχευαν σε Ολυμπιακή νίκη. Ο Λούης ήρθε τελικά 17ος. Το πόσοι αθλητές θα συμμετείχαν τελικά στον επίσημο Μαραθώνιο δρόμο θα το έκρινε η Ελλανόδικος Επιτροπή. Η πλειοψηφία αποφάσισε να τρέξουν όλοι μέχρι και τον 16ο. Ο ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος απαίτησε δυναμικά να συμμετάσχει και ο Λούης. Πίστευε στη διάκρισή του και κατάφερε να πείσει την επιτροπή.
Ο Μαραθώνιος Δρόμος θα διεξαγόταν την Παρασκευή 29 Μαρτίου. Ήδη από τα ξημερώματα οι δρόμοι και το Στάδιο είχαν γεμίσει κίνηση και ζωή. Από τις 125.000 κατοίκων που αριθμούσε η πόλη, οι 70.000 βρίσκονταν στον χώρο των αγώνων.
Έφτανε πια το απόγευμα και η αγωνία εντός του Σταδίου είχε κορυφωθεί. Κανείς δεν ήξερε τι διαδραματιζόταν στον Μαραθώνιο Δρόμο. Ξαφνικά ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ήταν το σύνθημα πως ο προπορευόμενος δρομέας είχε φτάσει στη Ριζάρειο Σχολή. Αυτός ήταν ο αριθμός 17, ο Σπύρος Λούης. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος και ο πρίγκιπας Γεώργιος άρχισαν να τρέχουν από πίσω του και με το που έφτασαν στον τερματισμό, στο ύψος των επισήμων, σήκωσαν τον δρομέα στους ώμους τους και τον περιέφεραν στον στίβο.
Η Βασίλισσα Όλγα τον φίλησε στο μέτωπο και του χάρισε τα κοσμήματά της, ενώ ο Βασιλιάς Γεώργιος τον ρώτησε ποια ευεργεσία θα ήθελε. Εκείνος του ζήτησε απλά μια σούστα και ένα άλογο για να μεταφέρει νερό στην Αθήνα.
Έφτανε πια το απόγευμα και η αγωνία εντός του Σταδίου είχε κορυφωθεί. Κανείς δεν ήξερε τι διαδραματιζόταν στον Μαραθώνιο Δρόμο. Ξαφνικά ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ήταν το σύνθημα πως ο προπορευόμενος δρομέας είχε φτάσει στη Ριζάρειο Σχολή. Αυτός ήταν ο αριθμός 17, ο Σπύρος Λούης. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος και ο πρίγκιπας Γεώργιος άρχισαν να τρέχουν από πίσω του και με το που έφτασαν στον τερματισμό, στο ύψος των επισήμων, σήκωσαν τον δρομέα στους ώμους τους και τον περιέφεραν στον στίβο.
Η Βασίλισσα Όλγα τον φίλησε στο μέτωπο και του χάρισε τα κοσμήματά της, ενώ ο Βασιλιάς Γεώργιος τον ρώτησε ποια ευεργεσία θα ήθελε. Εκείνος του ζήτησε απλά μια σούστα και ένα άλογο για να μεταφέρει νερό στην Αθήνα.
Όταν τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η πρωτεύουσα επανήλθε στους φυσιολογικούς της ρυθμούς, τότε άρχισε να εξαπλώνεται η φήμη του Σπύρου Λούη σε όλο τον κόσμο και να γιγαντώνεται η δόξα του μέχρι και τα βαθιά γεράματα. Πόλεις και χωριά από όλη την Ελλάδα τον καλούσαν για να τον θαυμάσουν από κοντά. Χιλιάδες φωτογραφίες του ταξίδεψαν ως καρτ – ποστάλ στις πέντε ηπείρους. Το αποκορύφωμα ήταν η προβολή του στην Ολυμπιάδα του Βερολίνου, το 1936, όπου τιμήθηκε και από τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον Έλληνα μαραθωνοδρόμο να προσφέρει στον Χίτλερ κλαδί αγριελιάς. Λίγα χρόνια μετά, στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, αυτήν τη φωτογραφία έδειχναν τα παιδιά του στους Γερμανούς κατακτητές, λέγοντας ότι ο εκάστοτε συλληφθείς ήταν συγγενής του Ολυμπιονίκη!
Θεοδώρα Χρηστίδη
Πηγή: ΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ. Ο μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης
http://mikros-romios.gr/marathonodromos/